Blog
Schrijven helpt, maar red je niet
Het liefst schrijf ik nu een blog, waarin ik zeg: juist in deze Corona-crisis is het belangrijk dat je blijft schrijven! Maar dat lukt me niet. Want ik geloof er niet in.
Voor de theatervoorstelling die ik maak, haalde ik laatst al mijn 115 volgeschreven dagboeken uit de kast. Ik stapelde ze op als een muur en ging er achter liggen. En ik bedacht me dat ik daar al heel lang lig, verscholen achter woorden. Het woord Firewall kwam in mij op.
Van wanhoop naar heling – schrijven als therapie
“Ga vijf minuten op het podium staan en laat ons lachen, het dak moet er af.” Dat was de verschrikkelijke opdracht die ik afgelopen week kreeg op de Koninklijke Theater Academie. En daar stond ik dan; met mijn grappen waar niemand om moest lachen, met mijn pogingen om een ‘conflict met voorwerp’ uit de hand te laten lopen. (meer…)
Writing as the main entrance at the writing retreat
Writing as a practice after the ‘real meditation practice’
After a Deep Rest Meditation retreat in Sattal Ashram in India, I stayed a few days hanging around in the ashram. And as is happening more often, the real stuff happened in this after-time. And that was mainly because I used these days for writing.
While writing I reflected back on what happened to me during the retreat. There had been some big insights and great shifts. I had felt so light and connected to life. So receptive to the love that was resonating in the air. And in tune with a revealing deep wisdom.
Ik wil een boek schrijven en uitgeven: van niets naar iets
Het begint met dat interne stemmetje: “Ik wil een boek schrijven en uitgeven.”
Het is een wens. Een droom. Een oproep. Van binnenuit.
Je voelt dat het waar is. Dat dit klopt, voor jou. (meer…)
Deze blog gaat niet over schrijven
‘Ik ga geen voorstelling over schrijven maken,’ zeg ik tegen mijn docent op de Theater Academie, waar ik drie weken geleden begonnen ben. “Ik lijk wel een wandelend boek, ik ben meer dan alleen schrijfcoach en schrijver!”
De vijf schrijfwetten die ik in India leerde
In de blogpost hieronder heb ik mijn reizen en schrijfinzichten samengevat in vijf wetten. Dat hadden er ook tien kunnen zijn. Of twintig zelfs. Of ik had het ook een verhaal met de titel ‘Mijn zeven inzichten’ kunnen schrijven. Het maakt niet zoveel uit hoe je het noemt of hoeveel het er zijn. Maar om een rijtje van wetten/inzichten/vragen/ervaringen te maken, geeft kader. Het geeft richting aan je schrijven. En het helpt je om compact te zijn, om snel tot de kern te komen. Deze lessen pas ik toe in mijn schrijfcoaching waar de deelnemers uit hun eigen leven putten, onderzoeken waar hen kennis en kracht ligt en waar ze eigen ervaringen om zetten in een aantal universele waarheden. Zoals ik hieronder heb gedaan.